tworzysz plik hello.pl a w nim
Kod:
print "Hello world!\n";
Pod windows nie musisz miec #!/usr/bin/perl, program jest tak banalny (nie ma zadnych zmiennych) wiec 'use strict;' jest zbedne - jedynie spowolni start programu.
Piszac to samo pod Linuxem tworzysz plik o dowolnej nazwie a w nim
Kod:
#!/usr/bin/perl
print "Hello World!\n";
na pliku poznie 'chmod +x plik' i odpalasz jak kazdy inny program. Podajac 'perl -e' mialem na mysli ze to wpisuje sie w wierszu polecen - tak pod Windows jak i Linuxem. Co do kompilacji - to jezyk interpretowany. Co prawda da sie skompilowac jak ktos sie uprze ale o tym pomowimy pozniej - jak bedziemy nieco dalej z materialem.
Jeszcze dla wyjasnienia - jaka jest roznica miedzy:
Kod:
print "Hello World!\n";
print 'Hello World!\n';
Pierwsze wyswietli tekst i zakonczy go znakiem nowej linii, drugie wyswietli doslownie Hello World!\n i nie przejdzie do nowej linii.
Znaki formatujace jakie sa stosowane w Perlu to najczesciej:
- \n (enter - Unix LF)
- \r (karetka - DOS CR)
- \r\n (CR+LF - tak zapisywany jest znak konca linii w dos/windows)
- \t (tabulacja)
bedziemy o tym dalej mowic przy wyrazeniach regularnych